Orgelconcert Vera Steenput en Pieter Van Puyvelde
- Categorie: Beeld en geluid
Op zondag 18 oktober 2015 gaven Vera Steenput en Pieter Van Puyvelde een orgelconcert met respectievelijk een Raffin- en een Prinsen-handdraaiorgel.
Willy Van der Meulen maakte een leuk videoverslag:
Wie enkele stukken volledig wil beluisteren/bekijken, kan het videokanaal van Willy op YouTube raadplegen.
Het Raffin-draaiorgel van Vera heeft overigens de naam "De kleine Steenput" gekregen. Vera schreef ons het volgende over de naamgeving van haar instrument:
Hebt u ooit al gehoord van de gebroeders (Van ?) Steenput uit Puurs ?
Ik ook niet ... tot ik hen leerde kennen op een zomerse zondag in 2010. Ik deed een toertje op de rommelmarkt en werd verrast door de orgelmannen die het beste van zichzelf gaven op het Belgisch kampioenschap voor draaiorgels dat in Dendermonde werd georganiseerd. Toen viel mijn oog op 2 merkwaardige CD’s ...
Ik kocht ze en maakte thuis kennis met les “Steenput Frères”. Deze 2 broers uit Puurs werkten voor de gekende orgelbouwer “Mortier” wiens orgels talloze kermissen in vele Vlaamse dorpen opluisterden. Toen de gebroeders voldoende ervaring hadden opgedaan, startten ze hun eigen orgelbouwfirma op. Al snel had hun kleine familiebedrijf een sterke reputatie: de klanken die hun orgels produceerden waren grandioos! Maar ze hadden een grote ambitie: ze wilden een reusachtig concertorgel bouwen dat 2 tradities in zich verenigde: de typische violen van de Franse school werden gecombineerd met onder andere de machtige bassen uit de Duitse orgels. En het moest echte opera-aria’s kunnen spelen!
Het orgel met 786 pijpen en 14 automatische registers was afgewerkt in 1927 en werd verkocht aan de Nederlander Vermolen die het orgel ook zijn naam gaf: “Windmolen”.
In Rotterdam in 1928 maakte de “Windmolen” zijn debuut en het laatste concert werd gespeeld ter gelegenheid van de kroning van koningin Juliana in 1948 in Amsterdam.
Daarna vinden we de “Windmolen” nog eens terug in Leeuwarden in 1966 om het huwelijk van Prinses Beatrix te vieren.
In het fotoboek van de “Kring Van Draaiorgelvrienden” werd het orgel als enige omschreven als fenomenaal. De vrienden gaven het orgel ook een nieuwe naam : “De grote Steenput”.
In 1992 werd de “grote Steenput” aangekocht door de verzamelaars James en Sherrie Krughoff. Hij werd gerestaureerd door de firma Verbeeck en daarna verscheept naar de Verenigde Staten (in de buurt van Chicago, Illinois) waar het nu regeert als Amerika’s grootste reizend concertorgel. (nvdr: inmiddels is het orgel verkocht naar China.)
De muziek van de “grote Steenput” maakt mij vrolijk; ze roept meteen een feestelijk gevoel op. Ook doet ze mij denken aan mijn kindertijd ; aan de verhalen van mijn vader die vertelde hoe hij op de kermis in de tent (waar hij eigenlijk nog niet binnen mocht wegens te jong) achter het orgel gefascineerd stond te observeren hoe de orgelboeken door het mechanisme werden omgetoverd tot wonderlijke melodieën ...
En kijk ... in december 2014 realiseerde ik een droom: de aankoop van mijn eigen Raffin draaiorgel.
Gezien mijn familienaam was de naamkeuze voor mijn orgel snel gemaakt: het werd “De kleine Steenput” in navolging van de grote broer.